เมื่อนิวยอร์กและชิคาโกตัดสินใจขยายระบบ เว็บสล็อตแตกง่าย แบ่งปันจักรยานสาธารณะเมื่อสองสามปีก่อน เจ้าหน้าที่ของเมืองพยายามดำเนินการตามระบอบประชาธิปไตย โดยใช้การประชุมของชุมชน เวิร์กช็อป และแผนที่แบบโต้ตอบ พวกเขาถามสาธารณชนว่าพวกเขาต้องการสร้างสถานีจักรยานใหม่ที่ไหน
“ฉันพบว่าย่านใกล้เคียงรู้จักพื้นที่ของพวกเขาดีกว่าใครๆ” โจเซฟ อาร์. เลนทอล สมาชิกสภารัฐนิวยอร์กจากบรูคลิน กล่าวหลังจากเจ้าหน้าที่ของเมืองในปี 2557 ประกาศการขยายระบบ Citi Bike ที่มีอายุเก่าแก่ ของนิวยอร์ก ในปี 2557
กระทรวงคมนาคมของชิคาโกยังขอบคุณผู้อยู่อาศัยสำหรับข้อมูลในการหาสถานีจักรยานใหม่ 175 แห่งที่เพิ่มเข้ามาในปี 2558
“ชาวชิคาโกให้คำแนะนำอย่างดีเกี่ยวกับตำแหน่งของสถานีใหม่ และเราตั้งตารอที่จะวางสถานีเหล่านั้นในที่ที่ได้รับการร้องขอ” เรเบคาห์ ไชน์เฟลด์ กรรมาธิการด้านการขนส่งกล่าว
ในท้ายที่สุด มีเพียงส่วนเล็กๆ ของสถานีเชื่อมต่อที่สร้างขึ้นในสถานที่ต่างๆ ที่สาธารณชนแนะนำ ตามการวิจัยใหม่ของเรา เกี่ยวกับการวางแผนการแบ่งปันจักรยานแบบมีส่วนร่วมใน ชิคาโกและนิวยอร์ก
ละเลยความต้องการ
ชาวนิวยอร์กแนะนำสถานที่ 2,000 แห่งให้เป็นสถานที่สำหรับสถานีจักรยานแห่งใหม่ในเมืองของตน โดยใช้ แผนที่ ออนไลน์แบบโต้ตอบของแผนกขนส่ง แต่ผลการศึกษาของเราที่ตีพิมพ์ในวารสาร American Planning Associationแสดงให้เห็นว่าเพียง 5 เปอร์เซ็นต์ของท่าจอดจักรยานที่สร้างขึ้นระหว่างการขยายปี 2557-2558 นั้นอยู่ห่างจากไซต์ที่แนะนำไม่เกิน 100 ฟุต
ชิคาโกตอบสนองได้ดีขึ้นเล็กน้อย สิบเปอร์เซ็นต์ของสถานีเชื่อมต่อที่สร้างขึ้นในปี 2558 ตั้งอยู่ที่หรือใกล้กับจุดที่ผู้อยู่อาศัยระบุไว้ใน แผนที่ แบบโต้ตอบ
การค้นพบของเราไม่ได้หมายความว่าเจ้าหน้าที่ของเมืองไม่รับฟัง มีเหตุผลในทางปฏิบัติว่าทำไมพวกเขาไม่สามารถวางสถานีจักรยานส่วนใหญ่ในที่ที่มีคนถาม
จักรยานสาธารณะ – วิธีเดินทางรอบเมืองที่รวดเร็วและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม – ได้รับการออกแบบมาเพื่อรองรับรถประจำทางและรถไฟใต้ดิน ดังนั้น การขยายระบบจักรยานในนิวยอร์กและชิคาโกจึงหมายถึงการประเมินช่องว่างในเครือข่ายการขนส่งของแต่ละเมือง ผลของการวิเคราะห์นั้นอาจขัดแย้งกับความต้องการของผู้คนเกี่ยวกับตำแหน่งที่ควรติดตั้งท่าเทียบเรือใหม่
ผู้วางแผนการขนส่งจะไม่สนใจตำแหน่งท่าเรือที่แนะนำซึ่งไม่มีพื้นที่ทางเท้า หรืออยู่ใกล้กับหัวจ่ายน้ำดับเพลิงหรือบริการสาธารณูปโภคมากเกินไป
เมืองต่างๆ มักเผชิญกับการต่อต้านเมื่อสร้างสถานีจักรยานเช่นกัน ท่าเทียบเรือสามารถใช้พื้นที่จอดรถที่โลภออกไปได้ ในเขตประวัติศาสตร์บางแห่ง ผู้อยู่อาศัยและนักวางแผนมองว่าท่าจอดจักรยานไม่เข้ากับบรรยากาศ
แม้จะมีความท้าทายเหล่านี้ เจ้าหน้าที่ก็พยายามทำให้แน่ใจว่าสามารถเข้าถึงจักรยานยนต์รุ่นใหม่ได้อย่างเท่าเทียมกัน
John Frost ผู้อำนวยการแบ่งปันจักรยานของนิวยอร์กกล่าวว่า “สิ่งที่ผมต้องการคือความสม่ำเสมอในทุกพื้นที่ใกล้เคียง” กล่าวกับผู้อยู่อาศัยในการประชุมชุมชนในปี 2558
ความแตกต่างระหว่างย่านใกล้เคียง
ความสม่ำเสมอที่สมบูรณ์แบบนั้นเป็นไปไม่ได้ ในทั้งสองเมือง เราพบว่าการตอบสนองของรัฐบาลต่อข้อมูลสาธารณะนั้นแตกต่างกันไปตามพื้นที่ใกล้เคียง
สถานีจักรยานแห่งใหม่ทั้งในและรอบๆ ตัวเมืองชิคาโกมักมีสถานที่แนะนำมากกว่าในพื้นที่ชานเมือง: 12 เปอร์เซ็นต์ เทียบกับ 6 เปอร์เซ็นต์ อาจเป็นเพราะว่าโดยทั่วไปแล้ว สถานีในเขตชานเมืองมีการใช้งานน้อยกว่า และไม่ได้สร้างหนาแน่นเท่าที่นักปั่นจักรยานต้องการ
แนวทางของสมาคมเจ้าหน้าที่คมนาคมขนส่งของเมืองแห่งชาติระบุว่าผู้อยู่อาศัยในละแวกใกล้เคียงที่ให้บริการจักรยานร่วมกันควรอาศัยอยู่ภายในระยะเดินห้านาทีจากสถานีเทียบท่า
ในนิวยอร์ก 9 เปอร์เซ็นต์ของท่าเทียบเรือใหม่ในเขตเมืองรอบนอกถูกสร้างขึ้นตามที่ชาวบ้านถาม ในศูนย์กลางทางการเงินของเมืองแมนฮัตตัน มีเพียง 3 เปอร์เซ็นต์ของท่าเทียบเรือใหม่เท่านั้น น่าจะเป็นเพราะผู้คนร้องขอท่าเรือเพิ่มในพื้นที่แมนฮัตตันซึ่งมีจักรยานให้บริการแล้ว ในขณะที่เจ้าหน้าที่ของเมืองต้องการขยายไปสู่ย่านใหม่
ไม่มีเมืองใดเสนอคำแนะนำมากมายเกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้สำหรับผู้ที่ออนไลน์เพื่อแนะนำสถานที่สำหรับสถานีจักรยานแห่งใหม่ ดังนั้นผู้อยู่อาศัยจึงทำหมุดปักที่พวกเขาคิดว่าท่าเทียบเรือจะเหมาะสมที่สุด
นิวยอร์กและชิคาโกไม่ได้เป็นเพียงเมืองเดียวที่ขอข้อมูลจากผู้คนในการสร้างหรือขยายส่วนแบ่งจักรยานเพื่อลงเอยด้วยแผนขั้นสุดท้ายที่ไม่จำเป็นต้องสะท้อนถึงสิ่งนี้
ซินซินนาติ รัฐโอไฮโอ ใช้แผนที่ออนไลน์แบบโต้ตอบเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาความเป็นไปได้ในปี 2555 เพื่อเป็นแนวทางในการเปิดตัวจักรยานร่วม นักวางแผนได้รับข้อมูลมากกว่าที่จะนำไปใช้: ผู้คนแนะนำจุดจอดจักรยาน 330 แห่งทั่วเมือง ข้ามแม่น้ำโอไฮโอ และแม้แต่ในรัฐเคนตักกี้
โดยเปิดตัวเพียง 29 สถานีเท่านั้น
บทเรียนเพื่อประชาธิปไตย
ความหมายของการศึกษาของเรามีมากกว่าการแบ่งปันจักรยาน
เมืองต่างๆ มักต้องตัดสินใจว่าจะแจกจ่ายทรัพยากรสาธารณะที่ขาดแคลนอย่างไร เช่น ที่อยู่อาศัยที่มีรายได้ต่ำ สถานีขนส่ง และสวนสาธารณะ ประสบการณ์ในนิวยอร์ก ชิคาโก และซินซินนาตินำเสนอบทเรียนที่เป็นประโยชน์สำหรับเมืองต่างๆ ที่หวังจะมีส่วนร่วมกับผู้อยู่อาศัยในการตัดสินใจที่ส่งผลต่อละแวกใกล้เคียง
ทั้งสามใช้ความพยายามอย่างมากในการรวบรวมข้อมูลในการค้นหาท่าจอดจักรยานแห่งใหม่ แต่อาจไม่ปรากฏเช่นนั้น เนื่องจากมีการนำคำแนะนำเพียง 5 หรือ 10 เปอร์เซ็นต์ไปใช้ในท้ายที่สุด
ด้วยความเชื่อมั่นในรัฐบาลที่ตกต่ำเป็นประวัติการณ์อาจทำให้ผู้คนดูถูกเหยียดหยามมากขึ้น พวกเขาไม่รู้ว่าการร้องขอข้อมูลจากสาธารณะเป็นเรื่องจริงหรือเป็นเพียงการแสดงกระบวนการประชาธิปไตย – และเป็นการเสียเวลาเปล่า
แต่การศึกษาของเราพบผลลัพธ์เชิงบวกบางประการจากกระบวนการปรึกษาหารือเกี่ยวกับการแบ่งปันจักรยานในนิวยอร์กและชิคาโกด้วย
แผนที่ออนไลน์ช่วยให้ผู้อยู่อาศัยสามารถดำเนินการโดยตรงในการวางแผนเมืองของตน แทนที่จะเพียงแค่แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวคิดของนักวางแผน – หรือตื่นขึ้นมาพบว่ามีการสร้างสถานีเทียบท่าที่ตั้งอยู่นอกประตูบ้าน
ตามที่การวิจัยการวางผังเมือง ล่าสุด ได้ยืนยัน ความโปร่งใสประเภทนี้ เช่น แผนที่ออนไลน์ การประชุมชุมชน เวิร์กช็อป และอื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน ยังช่วยให้การตัดสินใจมีความชอบธรรมมากขึ้น
นอกจากนี้ยังทิ้งบันทึกช่วยให้นักวิจัยเช่นเราสามารถวัดและประเมินผลลัพธ์ได้ การทำความเข้าใจว่าความคิดของผู้คนถูกละเลยจากที่ใดและเหตุใดอาจเป็น ประสบการณ์การเรียนรู้สำหรับผู้ อยู่อาศัยและรัฐบาล
ในท้ายที่สุด การศึกษาของเราพบว่าเมืองต่างๆ ที่ต้องการความคิดเห็นจากสาธารณะในการตัดสินใจครั้งสำคัญ ไม่เพียงแต่ต้องมีส่วนร่วมกับผู้อยู่อาศัยอย่างมีประสิทธิภาพเท่านั้น แต่ยังต้องอธิบายข้อจำกัดที่พวกเขาเผชิญด้วย ที่ช่วยให้ผู้อยู่อาศัยสามารถให้คำแนะนำที่มีแนวโน้มจะนำไปปฏิบัติได้มากขึ้น
ชาวบ้านรู้จักย่านของตนดีที่สุด เราเชื่อว่าเมืองต่างๆ ที่รับฟังความคิดเห็นจริงๆ จะพบทางออกที่ดีที่สุดสำหรับปัญหาในเมือง สล็อตแตกง่าย
